:55:01
πως το ποτό δεν μας ξεδιψούσε...
:55:04
και πως το φαΐ γινόταν στάχτη
στα στόματά μας...
:55:07
και πως το φαΐ γινόταν στάχτη
στα στόματά μας...
:55:08
... κι όλη η ευχάριστη συντροφιά
του κόσμου δεν έσβηνε τον πόθο μας.
:55:14
Είμαστε καταραμένοι άνθρωποι,
μις Τέρνερ.
:55:18
Μας ωθούσε η απληστία τότε,
όμως τώρα...
:55:22
... μας κατασπαράζει.
:55:35
Ένας τρόπος υπάρχει
για να φύγει η κατάρα.
:55:41
Όλα τα σκόρπια κομμάτια του χρυσού
των Αζτέκων να επιστρέψουν...
:55:46
... και να πληρωθούν με αίμα.
:55:51
Χάρη σ' εσένα,
έχουμε το τελευταίο κομμάτι.
:55:56
Και το αίμα για να πληρωθούν;
:55:59
Γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος
να σε σκοτώσω... ακόμα.
:56:04
Μήλο;
:56:22
Για πες μου, αφού με σκοτώσεις,
τι σχεδιάζεις να κάνεις μετά;