:48:01
ασήμαντα πράγματα.
:48:04
Νομίζω είναι το ίδιο με τους ανθρώπους.
:48:06
Βλέπω σ'αυτούς μικρές λεπτομέρειες
τόσο ιδιαίτερες στον καθένα,
:48:09
αυτό μου λείπει και...
:48:11
θα μου λείπει πάντα.
:48:13
Ποτε δεν μπορούμε να
αντικαταστήσουμε κανέναν,
:48:15
γιατί καθένας είναι φτιαγμένος με τόσες
λεπτομέρειες.
:48:23
Θυμάμαι τον τρόπο...
:48:24
το μούσι είναι λίγο κόκκινο.
:48:27
Και πως ο ήλιος σου το κανε τόσο
ροδαλό...
:48:30
εκείνο το πρωινό πριν φύγεις.
:48:33
Το θυμάμαι αυτό και...
:48:35
Mου έλειπε!
:48:38
Είμαι πραγματικά τρελή;
:48:40
Tώρα, ξέρω με σιγουριά.
:48:41
Ξέρεις γιατί έγραψα αυτό το ανόητο
βιβλίο;
:48:43
Γιατί;
:48:44
γιατί ίσωσ ερχόσουν σε μία διάλεξη στο
Παρίσι,
:48:46
και θα ερχόμουν και θα σε ρώταγα:
:48:48
"Που στο διάολο ήσουν;"
:48:51
οχι, 127100:48:52,323... > 00:48:53,593
νομίζω θα ήσουν εκεί σήμερα;
:48:54
μιλάω σοβαρά, νομίζω...
:48:55
το έγραψα με τρόπο να προσπαθώ να σε
βρω.
:48:59
Εντάξει...
:49:00
Ξέρω, ότι δεν είναι αλήθεια, αλλά αυτό το
κομάτι του εαυτού σου το λεει αυτό.
:49:02
Νομίζω είναι αληθεια.
:49:03
Ποιες νομίζεις είναι οι πιθανότητες να
συναντηθούμε ξανά;
:49:06
μετά από εκείνο το Δεκέμβρη.
:49:10
Εάν δε είμασταν αληθινοί;
:49:12
εμείς είμαστε...
:49:13
χαρακτήρες στο όνειρο μιας πληγωμένης
γυναίκας.
:49:16
Που είναι στο κρεβάτι του
θανάτουέχοντας στη φαντασιωση της τη
νιότη της...
:49:18
Φυσικά θα συναντηθούμε ξανά!
:49:20
Θεέ μου!
:49:22
Γιατί δεν ήσουν εκεί στη Βιέννη;
:49:26
Σου είπα γιατί!
:49:27
Well, Ι knοw why, Ι just...
:49:29
ευχομαι να ήσουν!
:49:32
Οι ζωές μας ήταν τόσο διαφορετικές!
:49:34
Έτσι πιστευεις;
:49:36
πραγματικά...
:49:39
Ισως οχι, ίσως να είχαμε μισήσει ο ένας
τον άλλον.
:49:42
Oπως μισούσε ο ένας τον άλλον τώρα;
:49:46
όχι ίσως να είμαστε...
:49:48
μονο καλά στο...
:49:50
σύντομες συναντήσεις τριγυρίζοντας
στις πόλεις της Ευρώπης,
:49:52
σε ένα κλίμα!
:49:55
Γιατί ποτέ δεν ανταλλάξαμε τηλέφωνα
και στοιχεία;
:49:58
Γιατί το κάναμε αυτό;