:09:03
Bill had misschien wel gelijk.
:09:04
Dit stadje werd nu niet bepaald
overladen met geschenken.
:09:45
Er was geen twijfel mogelijk.
:09:48
Dat waren geweerschoten.
:09:50
De heimachine in het moeras
klonk zeker niet zo.
:09:54
De schoten waren uit de vallei gekomen.
:09:56
Of misschien wel van Canyon Road in
de richting van Georgetown.
:10:02
Hij luisterde nog een tijd voor meer schoten.
Maar er klonk niets meer.
:10:11
Tom ging een beetje teleurgesteld zitten
op het bankje van de oude vrouw,
:10:16
om het gevoel van gevaar
nog even vast te houden.
:10:20
Maar het duurde niet lang eer zijn gedachten
weer terug waren bij zijn favoriete thema's...
:10:25
en middenin de storm veranderden ze in
artikelen en romans en grote menigten...
:10:31
die in stilte luisterden naar een nieuwe uitgave
die de menselijke ziel geselde en zuiverde.
:10:39
En hij zag mensen,
onder hen zelfs andere schrijvers,
:10:43
de armen om elkaar heen slaan, alsof
het leven door zijn woorden opnieuw begon.
:10:50
Het was niet eenvoudig geweest.
:10:52
Maar door zijn toewijding en verhaalkunst
was de boodschap overgekomen.
:10:59
En als men hem vroeg naar zijn techniek,
hoefde hij slechts dit zeggen: