:57:02
zou hij niet gauw doen.
:57:05
Maar hij moest toegeven dat in een zwak
moment zoiets toch snel gezegd was.
:57:13
Voor hij terugging naar de vergadering, opende
Tom het laatje dat open was toen Grace kwam...
:57:20
en vond het nog steeds daar:
:57:23
het kaartje van de gangster in de auto.
:57:46
De volgende dag scheen de zon
aan de frisse herfsthemel...
:57:49
en was de sneeuw alweer verdwenen.
:57:54
Voor het eerst sinds tijden kon de heimachine
in het moeras gehoord worden,
:57:58
terwijl hij de heipalen voor wat al dan niet
een gevangenis zou worden, de grond insloeg.
:58:04
Grace opende haar ogen na een bijna
bewusteloze slaap, en was in de war.
:58:10
Te oordelen naar het licht dat binnenkwam
door scheuren in de muur was het bijna middag.
:58:15
'Het grijze uur', zoals Jack McKay
het middaguur in Dogville noemde.
:58:20
Hij had immers veel denkbeelden en neigingen
die Grace liever niet allemaal kende.
:58:28
Maar waarom had niemand haar gewekt?
:58:31
Niemand had wild op haar deur gebonkt.
:58:33
Niet één kind had modder in haar bed gegooid
of haar resterende ramen gebroken.
:58:39
Nu wist ze het weer.
:58:41
Ze herinnerde zich de vergadering van
de vorige dag, en verwonderde zich nog meer.
:58:47
Waarom was ze niet geconfronteerd met de
uitkomst van die vergadering? Of zelfs vermoord?
:58:53
Het was niets voor Dogville om
de verontwaardiging in toom te houden.
:58:57
Misschien was alles toch nog goed gekomen?