Five Children and It
prev.
play.
mark.
next.

:32:05
Μου φαίνεται πως θα βρέξει.
Θα γίνουν σπουδαίες αλλαγές.

:32:08
Υπέγραψε εδώ.
:32:12
- "Αυτό"! "Αυτό".
- 'Ηρθες να με ευχαριστήσεις για το χθεσινό?

:32:17
- Σου έφερα αυτά.
- Ξέχνα το. Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου.

:32:21
- Αυτή η τρύπα δεν μου φαίνεται βολική.
- Είναι πολύ βολική.

:32:24
Θέλεις να έρθεις να κάτσεις δίπλα μου
όπως ο Φλάπσι? Είναι το κουνελάκι μου.

:32:28
'Εχεις κουνέλι με το όνομα Φλάπσι? Η ικανότητά σου
να δίνεις ονόματα δεν είναι τόσο καλή μικρή μου.

:32:35
'Ηρθατε όλοι, έτσι?
:32:37
- Η ευχή μας δεν πέτυχε όπως νομίζαμε.
- 'Οχι!

:32:41
Ναι. Οι κλώνοι μας έκαναν το σπίτι μας πισίνα.
:32:44
'Εγινε καμιά ζημιά?
:32:48
- 'Εσπασαν όλα τα βάζα?
- Ναι.

:32:51
- Και πλημμίρισε το έδαφος, και τα βιβλία χάλασαν?
- 'Ετσι έγινε.

:32:55
- Και κάηκε το σπίτι ολοσχερώς?
- 'Οχι.

:32:59
Δεν κάηκε ολοσχερώς το σπίτι? Τότε σταθήκατε
πολύ τυχεροί, σε σχέση με όσα έγιναν.

:33:04
Ορίστε?
:33:06
Περίμενε Νεράιδα της 'Αμμου!
:33:08
Εσύ έκανες τους κλώνους να ρημάξουν
το σπίτι επίτηδες, έτσι δεν είναι?

:33:10
Δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι κανόνες. 'Οταν κάνεις
μια ευχή, πάντα πάει τελείως στραβά.

:33:15
Και έτσι μαθαίνεις κάτι πολύτιμο, σωστά?
:33:18
Αυτό είναι τρομερό.
Εγώ δεν θέλω να μάθω τίποτα.

:33:22
Φυσικά, όλα επανέρχονται με το ηλιοβασίλεμα.
:33:25
- Γιατί φυσικά?
- Γιατί οι ευχές κρατάνε μόνο όσο είναι μέρα.

:33:29
- Γι' αυτό εξαφανίστηκαν οι κλώνοι μας.
- Γιατί δεν μας το είπες πριν αυτό?

:33:33
Γιατί δεν με ρωτήσατε.
:33:35
- Ώστε μπορείς να φτιάξεις τα πράγματα πάλι?
- Ναι, μα θα σπάσουν πάλι με τη δύση του ήλιου.

:33:40
- Σπουδαία!
- 'Εχει δίκιο "Αυτό".

:33:42
- Αυτό που μάθατε λοιπόν είναι... Γειά σου.
- Πώς σου φαίνεται?

:33:47
Είναι πολύ καλό. Μου αρέσουν τα εφέ
που έχεις κάνει με το φως και τις σκιές,

:33:52
Το θέμα είναι ένα φρικιαστικό τέρας, το οποίο
τρομάζει καθώς ο ήλιος λιώνει πάνω του και...


prev.
next.