Five Children and It
prev.
play.
mark.
next.

:33:04
Ορίστε?
:33:06
Περίμενε Νεράιδα της 'Αμμου!
:33:08
Εσύ έκανες τους κλώνους να ρημάξουν
το σπίτι επίτηδες, έτσι δεν είναι?

:33:10
Δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι κανόνες. 'Οταν κάνεις
μια ευχή, πάντα πάει τελείως στραβά.

:33:15
Και έτσι μαθαίνεις κάτι πολύτιμο, σωστά?
:33:18
Αυτό είναι τρομερό.
Εγώ δεν θέλω να μάθω τίποτα.

:33:22
Φυσικά, όλα επανέρχονται με το ηλιοβασίλεμα.
:33:25
- Γιατί φυσικά?
- Γιατί οι ευχές κρατάνε μόνο όσο είναι μέρα.

:33:29
- Γι' αυτό εξαφανίστηκαν οι κλώνοι μας.
- Γιατί δεν μας το είπες πριν αυτό?

:33:33
Γιατί δεν με ρωτήσατε.
:33:35
- Ώστε μπορείς να φτιάξεις τα πράγματα πάλι?
- Ναι, μα θα σπάσουν πάλι με τη δύση του ήλιου.

:33:40
- Σπουδαία!
- 'Εχει δίκιο "Αυτό".

:33:42
- Αυτό που μάθατε λοιπόν είναι... Γειά σου.
- Πώς σου φαίνεται?

:33:47
Είναι πολύ καλό. Μου αρέσουν τα εφέ
που έχεις κάνει με το φως και τις σκιές,

:33:52
Το θέμα είναι ένα φρικιαστικό τέρας, το οποίο
τρομάζει καθώς ο ήλιος λιώνει πάνω του και...

:34:00
και... εγώ είμαι αυτό!
:34:02
Το βρήκα. Θα ζητήσουμε για λεφτά. Τότε θα
μπορούμε να πληρώσουμε για να φτιαχτούν όλα.

:34:06
Καλή ιδέα. Να ζητήσουμε όμως μόνο όσα μας
χρειάζονται για να αντικαταστήσουμε τα σπασμένα.

:34:10
- Να ζητήσουμε χρυσάφι.
- Ναι.

:34:12
- Εύχομαι να είχαμε κουβάδες με χρυσάφι.
- Ρόμπερτ!

:34:14
Κουβάδες με χρυσάφι!
:34:19
398, 399, 400!
:34:25
999, 1000!
:34:32
Φτού και βγαίνω!
:34:36
- Είπα να μην ζητήσουμε πολλά!
- Σκάσε. Πάμε να δούμε το χρυσάφι.

:34:42
- 'Εχει κολλήσει!
- Σπρώξε με δύναμη! Σπρώξε!

:34:56
Είναι κανείς εδώ?
:34:58
Ο Χόρας είναι! Δεν πρέπει
να δει το χρυσάφι.


prev.
next.