:37:00
Јас го препознав на фероботот.
:37:02
Целиот обраснат во брада,
капата надената на главата...
:37:07
со неговите очи... тие се непогрешливи.
:37:15
А тогаш, се чешкаше во увото.
Тоа е стара навика кога е
:37:18
нервозен од детството.
:37:20
Не успеав никогаш да го одвикнам од тоа.
:37:24
Дали всушност некогаш ве
запрашаа да го идентификувате
:37:27
телото пред неколку години?
:37:30
Ми покажаа некои остатоци, дека
би можел да биде удрен од камион.
:37:38
Не можам да речам дека...
бев на билон кој начин
:37:42
подготвена за тоа. -Не, се разбира, не...
:37:44
Жал ми е.
:37:52
Дали смеам? -Ве молам...
:38:03
Ова е? -Не, не... тоа е
Рис, мојот постар брат.
:38:11
Постар, мислам три минути.
-Близнаци! Идентични.
:38:17
Дали Рис добивал некои чудни
телефонски повици или...?
:38:24
Се разбира дека можеш
да знаеш. Рис почина.
:38:29
Жалам... -Тоа беше пред 1 4 г....
:38:34
имаше многу снег таа
година, застана во шумата...
:38:43
Рис скокна за да го спаси Мартин...
:38:47
Само Мартин излезе на површината.
:38:50
Тоа мора да било ужасно за вас. -Беше...
:38:57
Па, беше и за нас двајцата. Знаете Рис...