:20:01
Sjáið. Grafreitur.
:20:03
Ég er ekki dauður ennþá!
:20:18
Ég er lifnaður aftur!
:20:21
En það er enginn matur fyrir börn
hjá þeim framliðnu.
:20:26
Við björgumst!
:20:29
Já, auðvitað! "Við björgumst!"
:20:31
Fólk segir þetta alltaf
þar til það endar svona.
:20:35
Og á meðan við tönnlumst á þessu
endar barnið hérna.
:20:40
"Kiyoko"! Hún hefur nafn!
:20:42
Eins og þú vilt. Og hún er sæt.
Alveg gullfalleg.
:20:47
En hlustaðu á mig.
Mér er alvara.
:20:50
Ertu að hlusta?
:20:52
Ef þér finnst í alvöru vænt um barnið...
:20:56
...finnurðu einhvern
til að annast hana.
:20:59
Ég tala af reynslu.
:21:02
Þetta hafa foreldrar hennar sagt,
það er ég viss um.
:21:04
Hvað áttu við?
Ég yfirgef ekki barn.
:21:07
Enga vitleysu!
:21:10
Nei, fjölskylda þín yfirgaf þig!
:21:14
Byrjarðu nú enn!
Á ég að sitja hér og hlusta...
:21:17
...á vesælan hommatitt
úthúða mér?
:21:20
Hvað erum við að gera hér?
Segðu mér það.
:21:24
Að niðurlægja okkur!
:21:26
Við stelum fórnargjöfum
úr grafreitinum.
:21:29
Og hvers vegna? Vegna þess
að við erum heimilislaus.
:21:32
-Hættu þessu!
-Nei, ég hætti ekki.
:21:35
Við erum þrír umrenningar...
:21:38
...og getum ekki einu sinni
horfst í augu við okkur sjálf.
:21:40
Þegiðu! Ég er að hugsa!
:21:43
Ég þegi ekki.
:21:45
Þú færð ekki mjólk úr geirvörtum
gamals homma ef þú heldur það.
:21:50
Komdu, Hana!
Þú veist að þetta gengur ekki.
:21:54
Talaðu fyrir sjálfan þig!
:21:56
Með þessu áframhaldi
deyjum við öll.