:23:02
De pijn was verschrikkelijk. Ik
kon het eerst echt niet aan.
:23:10
Ik ademde door en het ging wel.
Ik zag dat we
:23:13
aan de westkant op gelijke hoogte
met de Rasac zaten,
:23:16
Dus ik wist hoe hoog we waren.
:23:20
En ik dacht: "Fuck, ik kan
geen breuk hebben,
:23:23
dan ben ik zo goed als dood."
:23:45
Het touw verslapte.
:23:47
Simon kwam naar beneden.
:24:04
Ik kon geen been voelen.
:24:07
Er was geen bloed,
:24:10
en de pijn was minder.
:24:12
En ik dacht: "Misschien
valt het nog mee,
:24:15
een ligament verrekt ofzo."
:24:22
Ik probeerde te staan.
:24:27
Ik voelde het been en ik
wist dat het gebroken was.
:24:42
Ik herinner me zijn blik nog goed.
:24:44
Een blik van shock, wanhoop en angst.
:24:48
Vanalles in één blik.
:24:53
En hij zei: "Ben je ok?"
:24:55
Ik dacht even: "Ja, prima" te
zeggen. Heel gek.