1:14:01
Ik kan verschrikkelijk koppig zijn.
1:14:04
Ik wil dat alles loopt
zoals ik dat verwacht.
1:14:08
En nu waren de dingen niet zoals ik wilde.
1:14:18
Ik keek naar een rots en zei:
"Die doe ik in 20 minuten."
1:14:23
Als ik dat beslist had,
1:14:27
ging ik het zeker ook zo doen.
1:14:32
En het zou me helpen, want ik
zou halverwege geraken,
1:14:35
en zoveel pijn hebben.
1:14:37
De gedachte alleen al van weer
te moeten staan en vallen.
1:14:40
Maar ik keek naar mijn doel en dacht:
"Daar moet ik zijn."
1:14:54
En als ik wat langer lag dacht ik na..
1:14:57
"Nee, je moet er geraken,
je hebt maar 10 minuten meer!"
1:15:03
Het leek alsof een deel van me zei:
1:15:08
"Je moet dit en dat doen,
wil je er geraken."
1:15:27
"Komaan, blijven bewegen."
1:15:37
"Goed, nu daarop, en opnieuw."
1:15:45
Het was dwingend en duidelijk.
1:15:50
Het was als een stem van een andere ik,
die zei wat ik moest doen.
1:15:58
Zonder medelijden.