:30:00
Ik denk dat hij Lyndon moet heten.
:30:03
En alles draaide om jou en mij.
:30:05
Daar was geen twijfel aan, Wendy.
En we bleven naar de Zombies luisteren.
:30:09
Dit is Lee.
En dit is Grant.
:30:14
Mag ik ze even vasthouden?
:30:15
Susan hield vast
aan de Amerikaanse geschiedenis,
:30:18
want ik had gezegd dat we niet hielden
van moderne, ordinaire wapens.
:30:22
Die waren niet hip en niet dandy.
:30:25
Ze kwam ook met een mooie revolver
voor Freddy, die Emily werd gedoopt.
:30:30
Nee, dank je.
:30:33
Weet je het zeker?
:30:36
Maar hij wilde hem niet, want hij had
een mooi pistool gezien in een winkel.
:30:42
800 dollar, volgens Freddie.
:30:44
Wat natuurlijk 80 betekende,
maar ook zoveel had niemand.
:30:49
Dat was vervelend voor Emily,
maar ze was nu eenmaal geen schoonheid.
:30:58
En we hielden poëzievoordrachten.
:31:00
En de Dandies kregen een geheim teken
om elkaar mee te begroeten.
:31:04
Willen jullie het horen?
:31:10
Lee is koud als ijs,
Grant, heet als de hel.
:31:14
Beide vind ik ze onwijs
:31:19
en hoop op afloop zonder rel.
:31:31
Kun je mij zo leren schrijven?
:31:36
Toen hielden we een inwijdingsfeest,
:31:38
en dronken port, want dat was
de enige dandy drank in Estherslope.
:31:43
Het was smerig, maar het werd toch
een van onze rituelen.
:31:46
Stevie wilde mij meteen
tot leider benoemen,
:31:49
maar ik drong aan op onze speciale
stemming, waarin ieders stem telde:
:31:54
die van Stevie, Huey, Freddie en Susan,
:31:56
maar vooral die van jou, Wendy,