:29:02
voel ik alleen medelijden.
:29:27
Hij is er aardig goed doorheen gekomen.
:29:30
Hij kan niet praten,
maar hij kan je wel horen.
:29:32
Hoe zit het met de verlamming?
:29:34
Mr McCarter, dit is Dr Shiloh.
:29:38
Als u dit kunt voelen,
wil ik dat u met uw ogen knippert.
:29:53
Niet moedeloos worden.
:29:55
Het is niet zo slecht als we dachten.
:29:57
Hij ademt zelfstandig.
:29:59
Hij heeft veel beschadigingen
en zwellingen opgelopen...
:30:01
rondom de zenuwen van de wervelkolom...
:30:03
maar als de zwelling afneemt...
:30:05
is het mogelijk dat hij weer
wat gevoel terugkrijgt.
:30:10
Niet opgeven.
:30:14
19 september.
:30:18
Lief dagboek...
:30:20
terwijl ik hier zit te denken over...
:30:21
het weer oppakken van mijn leven...
:30:26
realiseerde ik me iets.
:30:28
Elke kamer in dit huis heeft een
pijnlijke herinnering voor me.
:30:33
Hoewel hij lijdt...
:30:35
wil iets in me dat hij nog meer lijdt.
:30:39
Een paar maanden en een scheiding...
:30:41
kan je meenemen
door zoveel emoties...
:30:44
als een achttien jarig huwelijk.
:30:46
En ik begin ze allemaal
tegelijk te voelen.
:30:50
Maar de meest duidelijke is woede.
:30:55
Getekend, een boze,
zwarte vrouw.