:15:02
'Van teveel liefde voor het leven'...
:15:05
'Bevrijd van hoop en angst'...
:15:07
'Danken we met een kort bedankje'...
:15:10
'Wat de goden ook mogen zijn'
:15:12
Pauze...
:15:14
...na elke regel.
:15:16
Lees het alsof je een lied zingt.
:15:19
Het geluid van de woorden is de melodie.
:15:22
'Dat geen enkel leven eeuwig is'...
:15:25
'Dat doden nooit meer opstaan'...
:15:27
'Dat zelfs de meest kalme rivier'...
:15:29
'ergens veilig in de zee uitmondt'
:15:36
Mam?
:15:41
Het spijt me.
:15:48
Ja.
- Is er nog plaats voor mij?
:15:50
Zeker, pap.
:15:53
Dus...
:15:55
We moeten het
over onze vriend hier hebben.
:15:57
Hij is bijna volwassen.
:15:58
Maar Duma is...
- Onderbreek mij niet.
:16:01
Hij is eigenlijk te oud
om daarbuiten te overleven.
:16:05
Duma moet het leven leiden
waarvoor hij geboren is.
:16:08
Dus moeten we hem terugbrengen. Nu.
:16:10
Hij wil niet.
:16:11
Hij wil niet in het wild leven.
:16:13
Nee, dat kun jij niet
voor hem beslissen, Xan.
:16:17
Hij is een wild dier. Weet je nog?
:16:20
Zijn wildheid is iets...
:16:22
...wat hij weet zonder dat hij het weet.
:16:24
Het zit in zijn botten, zijn bloed.
:16:30
Als een herinnering.
:16:32
Net zoals ik weet dat ik hier thuishoor...
:16:35
...op grootvaders boerderij.
:16:36
Maar er zijn bijna
geen jachtluipaarden meer.
:16:40
Waar moet hij anders heen dan onze boerderij?
:16:43
Wij zijn hier, toch?
:16:45
En dan dat hele eind...
:16:47
...daar naar toe.
:16:50
We hebben hem hier gevonden.
:16:52
En gewoon noord en west...
:16:56
...bergen.