:50:01
De Atlantische.
:50:05
Je kent veel oceanen en zeeën.
- Ik ken Latijn.
:50:09
Vond je het mooi?
:50:11
Ja, ik vond de Atlantische erg mooi.
:50:14
Als kind ging ik altijd
naar Cape Cod met mijn ouders.
:50:17
Ik ken Cape Cod. Het is één
van de staten van New England.
:50:20
Volgens mij is dat geen staat.
- Toch wel.
:50:23
En je stond aan de rand
en waadde door het water?
:50:26
Komt je moeder gauw terug?
- Je schopte je schoenen uit,
:50:30
rolde je broekspijpen op en stond aan
de rand van de hele Atlantische Oceaan?
:50:35
Je kijkt, en je blijft kijken,
:50:37
en al wat je ziet is water, zeer vlak,
:50:40
en nog water
:50:42
en nog meer water,
zover je kunt kijken?
:50:46
En wat gebeurt er dan,
:50:48
als je slechts zo ver kunt kijken
tot aan het uiterste punt?
:50:53
Hoe ziet het eruit?
:50:56
De planeet buigt...
- Zie je de planeet buigen?
:50:59
Je ziet de horizon.
:51:02
Je ziet de hemel
:51:06
die de oceaan raakt.
- Dat is wonderbaarlijk.
:51:09
Dat kun je hier ook zien,
in Nieuw-Mexico.
:51:13
Je kunt de hemel aan de horizon zien
die de woestijn raakt. Het is hetzelfde.
:51:18
Daar ben ik het niet mee eens.
:51:20
'Woestijn' is een ander woord
voor 'woestenij'.
:51:22
Wat doet je moeder in de stad?
- Dingen.
:51:25
We hebben je hemd gewassen.
Ik heb je das gestreken.
:51:29
Wil je hem?
- Je hebt mijn das gestreken?
:51:31
Hij stond op de middelste stand.
Hij is van polyester.
:51:34
Wil je hem aandoen?
:51:37
Nu?
:51:38
Ik denk het niet.
- Kom op, je zal je beter voelen.
:51:58
Nu begrijp ik het.