:18:00
En wat is er gebeurd?
:18:13
Ja, soms is het een beetje lastig,
maar de mensen hier zijn normaal erg aardig.
:18:17
Alleen vragen ze me of iemand van de familie
een Nazi was.
:18:20
Het rare is dat wanneer ik Ja zeg,
ze me zielig aankijken.
:18:25
maar niet iedereen beledigd mijn familie.
:18:30
Zoals ik altijd zeg: mensen geven je terug
wat je ze geeft.
:18:33
En dat is niet juist broer.
Je bent erg naïef.
:18:38
Hoe zo?
:18:40
Toen mijn vriendje de waarheid over
onze familie ontdekte was het over.
:18:45
Het was over. Eerst zei hij
dat het geen probleem was,
:18:51
dat hij Duitsers niet haatte, maar hij
kon de gedachte niet uit zijn hoofd zetten.
:18:57
Hij kon niet langer bij me blijven.
:19:01
Wil je melk en suiker?
:19:03
Ik weet het weer: een beetje melk
en een berg suiker.
:19:06
Ja, je weet het nog.
:19:12
Axel, waarom ben je echt gekomen?
:19:15
Wil je pap en mam niet zien?
Ze missen je.
:19:18
Mam vroeg me..
- Ik weet het.
:19:22
Je kunt ze bellen en zeggen dat het
je niet gelukt is. Ik ga niet terug.
:19:26
Wacht even.
- Wat wil je van me?
:19:28
Het bevalt me hier goed.
:19:30
Het is hier geweldig, maar waarom praat je
niet met ze, of bezoek je ze niet?
:19:34
En waarom ben jij thuis weggegaan?
- Maar ik woon in Berlijn.
:19:37
En hoe vaak zie jij ze?
Elke 4 maanden?
:19:40
Het is niet hetzelfde. We bellen,
we hebben contact.
:19:44
Ik wil geen contact.
je begrijpt het niet.
:19:47
Ze weten dat ik niks van ze wil.
:19:53
Goed, goed.
:19:54
Kom, geen ruzie.
Ik ben hier voor jou.
:19:58
En zo bleven Hans en Grietje ruzien.