Tamara
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:44:04
Het is niet jouw schuld.
- Hij heeft de makkelijke weg gekozen.

:44:10
Moet je horen wat je zegt.
Jullie proberen alles goed te praten.

:44:18
Maar het is wel onze schuld. Alles.
:44:21
Wees niet zo streng voor jezelf.
Ongelukjes gebeuren nu eenmaal.

:44:28
Ik wil jullie bedanken.
:44:30
Dankzij jullie ben ik niet meer
bang en onzeker.

:44:35
Ik weet nu wat ik wil.
:44:37
Tamara, we moeten praten
over wat er gebeurd is.

:44:42
Wij wisten van niks.
- Het was Patricks idee.

:44:46
Niet, jouw idee.
- Hoe dan ook, het is gebeurd.

:44:50
Voor wat we deden, zijn geen excuses.
:44:52
Ik hoef geen excuses.
- Wat wil je dan?

:44:57
Dat zul je wel zien.
:45:02
Wat bedoelde ze daarmee?
- Hoezo, het was mijn idee?

:45:07
Misschien wil ze het vergeten.
Wij waren altijd aardig tegen haar.

:45:13
Tot we haar begroeven in het bos.
:45:18
Hoe weten we dat ze het echt is?
Ze is anders. Stel dat die hekserij...

:45:23
Hou toch op.
- Genoeg.

:45:27
Er is in dat bos iets gebeurd.
En ik ga uitzoeken wat.

:45:47
Hier is het.
:45:57
Stel dat ze daar nog steeds ligt.

vorige.
volgende.