1:12:07
Ik ben bang. Het is zo onwezenlijk,
al die dansende mensen.
1:12:13
En ze denken dat ik dronken ben.
- Die eerste leek een keurige burger.
1:12:20
Het zit vol
vrienden van de gastvrouw.
1:12:24
Ze zijn zo keurig, eng gewoon.
- Meedogenloos en onverschillig.
1:12:31
Eerst ontmoet ik Fry en nu
dans ik hier met jou. Gelukkig maar.
1:12:38
Zaten we maar op de noordpool.
1:12:42
Daar komen we nog wel terecht,
in Fry's voetspoor.
1:12:46
Ik was die hele Fry al vergeten.
- Ik ook.
1:12:52
We kunnen niet blijven dansen
tot ze ons komen pakken.
1:12:58
Wat zullen ze gaan doen?
- Ze praten nu met een huurmoordenaar.
1:13:05
Sorry. Er is nog zoveel te doen.
1:13:09
Ik wil blijven leven. Morgen staat
er iets te gebeuren in Brooklyn.
1:13:15
Eén van ons moet ontsnappen. Jij.
- Maar jij dan?
1:13:20
We moeten het proberen.
1:13:23
Waarom heb ik je honderd jaar geleden
niet ontmoet, op het strand?
1:13:28
Ze hadden toen rare badpakken,
maar jij zag er vast prachtig uit.
1:13:43
We misdragen ons.
- Nou en? We zijn niet uitgenodigd.
1:13:54
Pat, dit is een prachtig moment.
Niemand kan me dat ooit afnemen.