:05:00
En bedankt voor alles.
:05:02
Tot ziens.
:05:07
Aardige vent, voor een Amerikaan.
:05:09
Oké. Ik begrijp het.
:05:14
Het vliegtuig naar Parijs zat erg vol,
maar ik heb een plaats kunnen krijgen.
:05:17
Half zes, Northolt.
De mist is opgetrokken.
:05:19
Geweldig, Miggs.
:05:21
Ik kan je wel zoenen.
:05:25
U moet zich haasten.
Als u nog wilt inpakken.
:05:28
Bedankt, Miggs.
:05:45
Waarom vraag je het niet gewoon?
:05:48
Geef toe dat je nieuwsgierig bent.
:05:51
Waarnaar?
- Mijn oren.
:05:53
Het spijt me. Ik wilde niet-
:05:55
Toe nou. Geef het nou maar toe.
:05:57
Goed dan.
Het is toch wel wat vreemd.
:06:01
Het lijkt net alsof het gaatjes zijn
voor oorbellen.
:06:05
Vind je?
Je hebt gelijk, dat is zo.
:06:11
Vindt u het erg om erover te praten?
:06:13
Helemaal niet.
:06:15
Waarom is het dan zo lang
een geheim geweest?
:06:18
Niemand heeft me er ooit naar gevraagd.
:06:20
Wacht eens even.
:06:24
Niet zo snel.
:06:25
Hoe wist u dat ik aan uw oren
zat te denken?
:06:29
Hoe wist u dat?
- Dat is een deel van het verhaal.
:06:34
Er speelt natuurlijk ook
een vrouw in mee.
:06:35
Een vrouw met een geweldige
staat van dienst.
:06:39
Het begon allemaal net voor
de oorlog uitbrak.
:06:42
Ik was een gevangene in Duitsland.
:06:45
Voor de oorlog?
:06:47
Ik was toen nog een luitenant-kolonel.
:06:49
En ik was op een speciale missie
met een jongeman, Byrd.
:06:53
Erg geheim allemaal.
:06:55
Niet iets wat ik normaal
gesproken deed...
:06:57
...behalve dan dat ik
vloeiend Duits sprak.