:37:02
Voor zover ik weet.
- Echt waar, Doc.
:37:05
Dat weet je. Jij was de enige jongen
met wie ik ooit uitging.
:37:09
Dat was lang geleden.
Dat is nu vergeten.
:37:12
Hoe kun je dat nu zeggen?
Dat was onze gelukkigste tijd.
:37:17
Die zal ik nooit vergeten.
:37:19
Die lente vergeet ik nooit.
:37:22
Zo'n mooie lente.
De bomen waren zo vol en zo groen.
:37:26
En de lucht rook zo zoet.
:37:30
Weet je nog, onze wandelingen
bij de oude kapel?
:37:34
Daar was het zo stil.
:37:37
Dat was zo'n mooie lente.
:37:41
In de lente wordt het liefje
van een jongen erg lief.
:37:46
Ik was toen mooi, nietwaar, Doc?
:37:49
Herinner je je onze eerste kus?
:37:52
Je was zo bang als een jong meisje.
Je beefde zo.
:37:57
We hadden toen
al bijna een jaar verkering.
:38:00
En je was altijd zo verlegen.
:38:03
Die avond kuste je me
voor de eerste keer.
:38:08
Je had tranen in je ogen, Doc.
:38:11
Je zei dat je altijd
van me zou blijven houden.
:38:15
Je zei dat je wilde sterven
als ik niet met je trouwde.
:38:19
Dat weet ik nog omdat ik er bang
van werd dat iemand zoiets zei.
:38:23
Ja, schat.
:38:26
En toen het donker werd,
strekten we ons uit op het koele gras.
:38:32
Je kuste me de hele avond.
:38:34
Die dingen moet je vergeten.
Dat was 20 jaar geleden.
:38:40
Die jaren zijn gewoon verdwenen.
:38:45
In rook opgegaan.
:38:51
Misschien heb je nu spijt
dat we getrouwd zijn.
:38:55
Je wist niet dat ik oud,
dik en slonzig zou worden.
:38:58
O, schat...
- Het is waar. Dat ben ik.