1:10:02
więc chciałem mu pomóc,
jeśli mogłem.
1:10:05
Wyglądało, że potrzebuje pomocy?
1:10:07
Wydawał się... bardzo zrozpaczony.
1:10:12
I nie chciał pańskiej pomocy?
1:10:14
Nie. Powiedział:
"Wracaj, Keller. Zostaw mnie".
1:10:18
Więc wróciłem do pokoju.
1:10:24
Rozmawiał pan o tym z żoną?
1:10:27
Nie.
1:10:30
- Dlaczego nie?
- Bo spała.
1:10:33
A poza tym...
nie chciałem o tym rozmawiać.
1:10:39
Nie wydawało mi się w porządku
1:10:41
mówić o stanie,
w jakim był ksiądz Logan.
1:10:45
Wydawało mi się,
że to prywatna sprawa.
1:10:50
Próbuję wszystko wyjaśnić.
1:10:53
Powiedziałam wszystko co konieczne.
1:10:55
Nie pani o tym decyduje.
1:10:57
Niech pani odpowiada na moje
pytania: "tak" lub "nie".
1:11:01
Na niektóre pytania
nie da się tak odpowiedzieć.
1:11:05
Więc będę starał się je inaczej
sformułować. Pomogę pani.
1:11:09
To prawda, że była pani
związana z oskarżonym
1:11:12
i nie chciała pani, by to wyszło na jaw?
1:11:15
Przekręca pan moje słowa.
Nie słuchał mnie pan.
1:11:18
Niech świadek ograniczy się
do odpowiedzi na pytania.
1:11:21
Madame Grandfort, powtórzę pani
wcześniejszą odpowiedź.
1:11:25
Powiedziała pani, że przed wojną
była zakochana w oskarżonym. Tak?
1:11:31
Tak.
1:11:32
Była pani w nim zakochana,
1:11:35
poślubiając monsieur Grandforta?
1:11:37
- Sprzeciw.
- Nie odpowiem.
1:11:39
- Nie ma pan prawa.
- Sprzeciw oddalony.
1:11:42
Mamy pani podpisane zeznanie.
1:11:45
Mamy je przeczytać sądowi?
1:11:53
Była pani zakochana w oskarżonym,
1:11:56
poślubiając monsieur Grandforta?