:05:02
- Cześć, Charlie.
- Cześć, Charlie.
:05:03
Zadzwoniłem od razu do Deemera.
:05:05
Ma przyjść sprawdzić, czy to on.
:05:07
Znasz Deemera, prawda?
:05:09
Tak. Gdy otworzyłem tu swój gabinet,
poszedłem się z nim przywitać.
:05:12
Był w miarę uprzejmy,
:05:13
ale poczułem od niego niechęć
i więcej go nie widywałem.
:05:16
Niektórzy naukowcy
są bardzo źle wychowani.
:05:21
Oto on, Barneyu.
:05:22
- Witaj, doktorze.
- Cześć, Barney.
:05:24
Jeśli coś z tego zrozumiesz,
to będę cię podziwiał.
:05:49
Teraz wiesz, czemu mam wątpliwości.
:05:52
To nie Jacobs. Ten człowiek
jest wyniszczony wieloletnią chorobą.
:05:56
Widziałem Jacobsa miesiąc temu.
Nic mu nie było.
:05:59
Są w tym pokoju, profesorze.
:06:13
Tak, to Eric.
:06:17
Był moim przyjacielem od 30 lat.
:06:20
Może lepiej,
by pan stąd wyszedł, profesorze.
:06:23
Tak.
:06:33
- Już po wszystkim?
- Tak.
:06:34
Proszę nas na chwilę
zostawić samych, Barney.
:06:36
Oczywiście.
:06:40
Profesorze, muszę dowiedzieć się
jak najwięcej.
:06:43
Dlaczego tak wygląda i czemu zaginął.
:06:46
Szeryfie, był pan kiedyś,
:06:48
świadkiem śmierci przyjaciela,
któremu nie można pomóc?
:06:51
To najgorsze uczucie.
:06:54
Bezsilność.
:06:58
Zwłaszcza, gdy jest się lekarzem,