2:02:01
Dur, ateþine bakayým.
2:02:09
Ne harika bir ikiliyiz, deðil mi?
2:02:12
Rahatla, kendini daha iyi hissedeceksen
koltuða uzan.
2:02:19
Ben de lastiði deðiþtirmek için ne yapabilirim...
2:02:22
bir bakayým.
2:02:38
Günaydýn.
2:02:43
Günaydýn Bay Humbert.
Galiba ayný yere gidiyoruz.
2:02:46
Kýzýnýza ilaç verecektim.
2:02:49
- Durumu nasýl?
- Bugün çok daha iyi.
2:02:51
Ateþi düþtü, artýk öksürmüyor.
2:02:54
Baban geldi hayatým.
2:03:00
- Nasýlsýn?
- Ýyiyim.
2:03:02
Çok daha iyi görünüyorsun.
2:03:08
Ne çirkin çiçekler.
2:03:12
Yine de teþekkürler.
2:03:13
Þunlarý suya koyabilir miyiz lütfen?
2:03:16
Tabii.
2:03:17
Hastaneye mektup mu geldi?
2:03:19
Afedersiniz.
2:03:21
Baban, benim erkek arkadaþýmýn
sana yazdýðýný mý sanýyor?
2:03:28
Belki hastane faturasýdýr falan diye düþündüm.
2:03:32
- Herkesi sinirlendirmek zorunda mýsýn?
- Çok makul bir soruydu.
2:03:38
Hem neyin var senin? Korkunç görünüyorsun.
2:03:41
Galiba üþütüyorum.
2:03:45
Benden mi geçti?
2:03:46
Galiba.
2:03:47
Bay Humbert, lütfen arabanýzý
ziyaretçi parkýna çeker misiniz?
2:03:51
Özür dilerim. Acelem vardý ve pek iyi deðildim.
2:03:53
Ama tam "personele aittir" yazýsýnýn
yanýna park etmiþsiniz.
2:03:57
Tamam. Hemen geliyorum.
2:03:58
Üzgünüm, ama bunlar hastane kurallarý.