1:21:02
Birçok kez gittim.
1:21:06
Oradan her geçiþimde diyebilirim...
1:21:08
benim için hep yapacak
bir þeyler bulurdu:
1:21:11
yakacak odun kesmek, su taþýmak.
1:21:25
Geçen sene Aðustos'un 21 'inde...
1:21:27
akþam baþýna neler geldi?
1:21:40
Her zamanki gibi,
o akþam da eve gidiyordum.
1:21:45
Eweller'in oradan geçerken...
1:21:48
Bayan Mayella, kendi de dediði gibi,
verandalarýnda oturuyordu.
1:21:51
Oraya gidip ona bir dakika
yardým etmemi istedi.
1:21:56
Çitten içeri girdim...
1:21:59
ve kesilecek odun aradým
ama hiçbir þey göremedim.
1:22:05
O zaman, eve,
içeriye gelmemi söyledi...
1:22:08
onarýlacak bir kapý varmýþ.
1:22:11
Ben de peþinden içeri girdim...
1:22:14
ve kapýya baktým
ve tamir gerektirmiyordu.
1:22:19
Sonra, kapýyý kapattý.
1:22:22
Bütün bu sýrada ortalýðýn neden
o denli sessiz olduðunu düþünüyordum.
1:22:28
Sonra, birden ayýldým.
1:22:31
Evde tek çocuk yoktu.
1:22:34
Ben de sordum, ''Bayan Mayella,
çocuklar nerede?''
1:22:40
O da ''Hepsi, dondurma
yemeye gittiler'' dedi.
1:22:43
Yedi beþliði biriktirmek için bir yýl
uðraþtým ama sonunda becerdim, dedi.
1:22:48
Ve hepsi de þehre gitmiþler.
1:22:52
Sen ne dedin, o zaman?
1:22:56
Ben de þöyle bir þeyler dedim:
1:22:59
''Bayan Mayella, onlara dondurma
ýsmarlamanýz çok güzel olmuþ'' dedim.