:18:01
Ik rammel.
:18:06
Kom binnen, Univex.
Met James Bond. Over.
:18:08
Hij vraagt de hele ochtend al naar je.
Waar zit je toch?
:18:14
Ik ben over een oud geval gegaan.
:18:17
- Dus nu ben ik 'n oud geval.
- Het is het kantoor.
:18:20
- Zeg maar dat ik eraan kom.
- Hij komt er niet aan.
:18:23
Sylvia! Gedraag je!
We doen het snel nog 'n keertje.
:18:27
Wat? De laatste keer
toen je dat zei ging je naar Jamaica.
:18:30
Ik heb je zes maanden niet gezien.
:18:35
- Geef me 'n uur.
- Ik geef 't door.
:18:38
Je oude geval klinkt interessant, James.
:18:43
Maak er maar anderhalf uur van.
:18:50
Nog even over die lunch...
:18:57
Voor mijn volgende wonder...
:19:14
Het is 'n wonder als hij kan verklaren
waar hij zat, de hele dag.
:19:17
Maar ik heb niet eens
van Tatiana Romanova gehoord.
:19:20
- Belachelijk, niet?
- Het klinkt totaal idioot.
:19:23
Meisjes worden wel verliefd
op foto's van filmsterren.
:19:27
Maar geen Russische codebeambte
met 'n archieffoto van 'n Britse agent.
:19:31
Tenzij ze gek is. Nee, het is vast een val.
:19:36
Natuurlijk. De decoderingsmachine,
'n gloednieuwe Lektor, is het lokaas.
:19:41
Toe maar.
:19:43
- De CIA wil er al jaren een.
- Ja, en wij ook.
:19:47
Toen ze Kerim Bay benaderde,
hoofd van Station T in Turkije,
:19:51
en zei dat ze wilde overlopen,
:19:54
zei ze dat ze hem aan ons zou geven,
op één voorwaarde.
:19:58
Dat jij haar en de machine
uit Istanbul naar Engeland zou brengen.