1:35:41
það leið næstum yfir mig
af geðshræringu.
1:35:45
það sem ég bjóst við að sjá...
1:35:50
Ég veit reyndar ekki
við hverju ég bjóst.
1:35:57
En það var alltént ekki
þessi fullskapaða... vera.
1:36:05
Ég bjóst við að hún
hrópaði upp.
1:36:08
En auðvitað
gerði hún það ekki.
1:36:11
Hún gat ekki verið annað
en líflaus.
1:36:13
Gat ekki lifað eigin lífi.
- Nei, ég held ekki.
1:36:20
Samt...
1:36:23
lifði hún einhvers konar lífi.
1:36:26
Og sem hún lá þarna
hljóð og kýrr
1:36:33
var ég mjög snortinn.
1:36:35
Og ég fór að biðjast fyrir
eða þannig.
1:36:38
Ég sagði, "Guð hjálpi mér!"
og eitthvað í þá veru.
1:36:44
Og svo byrjaði ég að gráta.
1:36:46
Tárin runnu niður kinnarnar
á mér.
1:36:50
Eins og ég væri sjálfur barn.
1:36:54
Gréstu vegna barnsins?
1:36:57
Nei, ekki vegna þess.
1:36:59
því varð ekki lengur bjargað.