:29:01
- Ik heb 't opgelost.
- Dat wist ik wel.
:29:03
U wist dat wel. Ik wist dat niet.
:29:05
Toch deed ik 't. Ik heb uw afspraken verzet.
:29:08
Ik zei dat u naar uw tandarts moest.
Dat maakte de mensen blij.
:29:11
Als er iets is, kan ik altijd op u rekenen.
:29:14
Als u me niet meer nodig hebt,
ga ik naar huis.
:29:18
Ik neem 'm wel.
:29:27
Hallo ?
:29:29
Maak je geen zorgen.
Je zult haar ontmoeten.
:29:36
- Juffrouw Dickinson ?
- Ja ?
:29:41
Heeft u haast vanavond ?
:29:42
Nee hoor, als ik iets voor u kan doen.
:29:46
Ik dacht dat u misschien wel wat
met me wilde gaan drinken.
:29:54
Vraagt u mij mee uit ?
:29:57
Hoezo ? Zit er iemand anders in die kast ?
:30:06
Ik begrijp het niet.
:30:08
Het is doodnormaal dat een tandarts
zijn assistente mee uit neemt.
:30:12
Na tien jaar is dit anders
de eerste uitnodiging.
:30:17
Beter laat dan nooit.
:30:30
Opeens realiseerde ik me
dat ik geen weet heb...
:30:36
van uw leven buiten de praktijk.
:30:39
Vertelt u me eens wat
over de burger Stephanie Dickinson.
:30:43
- Ik weet niet waar ik moet beginnen.
- Dat is een goed begin.
:30:47
- Ik woon in Jackson Heights.
- Dat wist ik.
:30:49
- Alleen ?
- Ja.
:30:52
Nee, ik woon er met mijn zus Anna,
haar man, hun twee zoons...
:30:56
en een buldog die Max heet.
:30:58
- Klinkt gezellig.
- Ja. Ik houd van grote gezinnen.