:51:01
Bak bana. Titriyorum.
:51:06
Hayatým boyunca polis olmak istedim.
:51:09
Hatýrladýðým baþka hiçbir þey yok.
:51:14
Hatýrlýyorum da, bir seferinde...
:51:16
Bir þeyler oluyordu. Aile içi
tartýþma ya da öyle bir þey.
:51:21
Biri birini býçakladý.
:51:24
Ve apartmanýn birinin etrafýnda bir kalabalýk vardý.
:51:29
Dokuz, on yaþýnda falandým. Boyum þu kadardý.
:51:33
Ne olduðunu görmek için gittim.
Kýrmýzý ýþýk dönüp duruyordu.
:51:37
Etraf insan kaynýyordu ve göremiyordum.
:51:41
''Ne olduðunu biliyor musunuz,'' deyip durdum.
:51:44
Kimse bilmiyordu. Kalabalýðýn diðer
tarafýnda büyük bir sýr var gibiydi.
:51:51
Birden...
:51:53
kalabalýk açýldý.
:51:56
Kýzýl deniz gibi.
:51:58
Ve mavili adamlar vardý, kendi
kendime ''onlar biliyor,'' dedim.
:52:03
Ama ne biliyorlar? Ne biliyorlar?
:52:12
Bu akýl almaz bir þey. Ýnanýlmaz.
:52:15
Ama rüþvet almadýðým için
kendimi suçlu gibi hissediyorum.
:52:23
- Bundan bahsederken çok
geriliyorsun. - Neden acaba?
:52:27
Buraya gel.
:52:32
- Tam orada dur. - Burada mý?
:52:35
- Sana bir soru soracaðým. Tamam mý? - Tamam.
:52:38
- Polisleri sever misin? - Sen ilksin.
:52:42
Hayýr, demek istediðim
sana anlattýðým tüm bu þey.
:52:46
- Bunlara inanýyor musun? - Neden olmasýn?
:52:50
- Seni þaþýrtýyor mu? - Pek deðil.
:52:53
Benim neyim var?
:52:55
Herkes polisleri tanýyor.
:52:58
Bilge kralýn hikayesini hiç duydun mu?