:05:02
Vern przez dziewięć miesięcy
szukał tych drobniaków,
:05:05
całe dziewięć miesięcy.
:05:07
Nie wiadomo było,
czy śmiać się, czy płakać.
:05:10
Jezu, Billy, musimy coś zrobić.
:05:12
Po co? Kogo to obchodzi?
:05:14
- Widzieliśmy go.
- Więc?
:05:16
To nie nasza sprawa. Dzieciak nie żyje,
więc i jemu wszystko jedno.
:05:19
Kogo obchodzi, czy go kiedyś znajdą?
Mnie na pewno nie.
:05:23
To ten dzieciak, o którym mówią w radiu.
:05:26
Brocker albo Brower albo Flowers,
jakoś tak się nazywał.
:05:29
Pewnie wpadł pod pociąg.
:05:32
Pieprzyć to.
:05:34
Wszyscy uważnie śledziliśmy
historię Raya Browera,
:05:37
bo był naszym rówieśnikiem.
:05:38
Trzy dni wcześniej poszedł najagody
i ślad po nim zaginął.
:05:42
Powinniśmy o tym powiedzieć glinom.
:05:44
Nie gada się z glinami,
gdy się ukradło samochód.
:05:47
Zapytają, jak dotarliśmy
na koniec Back Harlow Road.
:05:50
Wiedzą, że nie mamy samochodów.
:05:52
Lepiej siedżmy cicho,
a wtedy nic nam nie grozi.
:05:54
Moglibyśmy wykonać anonimowy telefon.
:05:57
Namierzą nas. Widziałem to
w niejednym serialu.
:06:02
No tak.
:06:03
Żałuję, że buchnęliśmy
tego przeklętego dodge'a.
:06:06
Szkoda, że nie było z nami Ace'a.
:06:08
- On ma samochód.
- Ale go nie było!
:06:10
- Powiemy mu?
- Nikomu nie powiemy.
:06:13
Nikomu, nigdy. Rozumiesz?
:06:15
Znam Back Harlow Road.
:06:18
Kończy się przy Królewskiej Rzece.
Są tam tory kolejowe.
:06:21
Łowiłem tam z tatą ryby.
:06:23
Gdyby wiedzieli, że jesteś
pod werandą, zabiliby cię.
:06:26
Czy to możliwe, by dotarł z Chamberlain
aż do Harlow? To bardzo daleko.
:06:30
Jasne. Może szedł torami.
:06:35
No tak.
:06:36
A gdy zrobiło się ciemno,
nadjechał pociąg i do widzenia.
:06:46
Jeśli go znajdziemy, nasze zdjęcia
z pewnością trafią do gazet.
:06:49
Może nawet pokażą nas w telewizji.
:06:51
- No pewnie.
- Będziemy bohaterami.
:06:53
Nie wiem. Billy dowie się, że podsłuchałem.
:06:56
Nie przejmie się tym,
bo to my znajdziemy dzieciaka.
:06:59
A nie Billy i Charlie Hogan,
którzy ukradli samochód.