:09:01
Μαύρα ρούχα και τύποι του
πένθους, δε με εκφράζουν.
:09:09
Αυτά ''φαίνονται'', αφού είναι κά-
τι που ο καθένας προσποιείται.
:09:15
Μα ό,τι νιώθω
είναι αθώρητο...
:09:19
κι αυτά, του πόνου
στολίδια είναι μοναχά.
:09:23
'Αμλετ, μην αφήνεις την
μητέρα σου μάταια να παρακαλά.
:09:32
Σε παρακαλώ, μείνε μαζί μας.
Μην πας στη Βιτεμβέργη.
:09:39
Θα κάνω ό,τι μπορώ,
για να σε υπακούσω.
:09:49
Η ευγενής κι αβίαστη του 'Αμλετ
συναίνεση, χαρά μου δίνει.
:10:18
Ας ήταν, η τόσο στέρεη
αυτή σάρκα να έλιωνε...
:10:23
να σκόρπιζε,
δροσοσταλίδες να γινόταν!
:10:30
'Η να μην καταδίκαζε ο Θεός
αυτόν που αυτοκτονεί!
:10:37
Ω, Θεέ μου...
:10:41
Πόσο βαριά,
κούφια κι ανώφελα...
:10:45
μου φαίνονται όλα
σε αυτόν τον κόσμο!
:10:52
Τι αηδία! Χ ορταριασμένος
κήπος είναι, που σπόριασε!