:57:02
Dubbeltje hier, kwartje daar.
:57:04
Maar 't was eerlijk werk.
:57:06
De tijd vliegt voorbij.
Men kocht opeens...
:57:10
.. wegwerpscharen- en messen.
Men blijft meer en meer binnen.
:57:16
Ik dacht altijd hoe 't zou voelen
om voor zonsopgang weg te gaan...
:57:22
.. en na zonsondergang terug
te komen met niets...
:57:26
.. om aan je gezin te laten zien.
:57:31
Die bel was 't eenzaamste
geluid voor me.
:57:37
Hij was je vader, hé ?
:57:41
Ik heb 'm eens 'n hele zomer
gevolgd...
:57:45
.. elke dag, dag in dag uit.
:57:50
En na 'n tijd raakte hij
uitgeput.
:57:55
Niemand heeft 'm nodig.
:57:59
Als je 't gevoel hebt dat niemand
je nodig heeft en overbodig bent...
:58:08
.. sterf je van binnen.
:58:13
Je ziet 't niet meer.
:58:16
We zeiden altijd:
"Pa is aan kanker overleden."
:58:20
Volgens mij stierf ie aan 'n gebroken
hart. Toen pa gestorven was...
:58:27
.. en de buurtkinderen
naar Coney Island wilden...
:58:31
.. stopte een van de vaders,
Mr. Madano...
:58:34
.. me wat geld toe zodat ik
ook mee kon.
:58:45
Wil je weten hoe ik 'm
vanavond bedankt heb ?
:58:50
Ik heb 'm gearresteerd.
Om Ritchie te kunnen pakken.
:58:56
't Wordt 'n obsessie.
:58:59
't Kunnen jouw straten en
jouw buurt zijn...