:59:00
Þegar drengurinn eltist...
:59:03
dypkuðu sár hans.
:59:06
Og dag nokkurn...
:59:08
hvarf honum tilgangurinn
með lífinu.
:59:12
Hann hafði ekki trú á neinum,
jafnvel ekki sjálfum sér.
:59:15
Hann gat ekki elskað...
:59:17
eða fundið fyrir elsku.
Hann var sjúkur af reynslunni.
:59:21
Hann byrjaði að deyja.
:59:24
Dag nokkurn kom fífl
inn í höllina...
:59:27
og kom að kónginum einum.
:59:30
Þetta fífl var einfeldningur.
Hann sá ekki kóng.
:59:34
Hann sá bara einmana mann...
:59:36
sem var kvalinn.
:59:38
Hann spurði kónginn:
"Hvað amar að þér, vinur?"
:59:42
Og kóngurinn svaraði:
:59:43
"Ég er þyrstur og þarf vatn
til að svala mér."
:59:50
Fíflið tók bikar sem var
hjá rúminu, fyllti hann af vatni...
:59:54
og rétti kónginum hann.
:59:56
Þegar kóngurinn tók að drekka...
:59:59
vissi hann að sár hans var gróið.
1:00:02
Hann leit upp og þarna
var bikarinn heilagi...
1:00:05
sem hann hafði leitað
alla ævi.
1:00:07
Hann sneri sér að fíflinu
og sagði:
1:00:09
"Hvernig fannstu það sem bestu
menn mínir gátu ekki fundið?"
1:00:14
Fíflið svaraði:
1:00:15
"Ég veit það ekki.
1:00:18
Ég vissi bara að þú varst þyrstur."
1:00:24
Þetta er fallegt.
1:00:30
Ég held ég hafi heyrt þetta
í fyrirlestri. Ég veit ekki.
1:00:37
Það var prófessor...
1:00:41
Við Hunt.