:16:00
- John?
- Co?
:16:02
ChodĹş tu.
:16:04
Wtedy pochyliłeś się
i uwolniłeś mnie.
:16:07
Pamiętasz? Byłam unieruchomiona.
:16:10
Właśnie tak.
:16:13
Potem pomogłeś mi wstać.
:16:24
WyglÄ…dasz na wyĹĽszego.
:16:27
Psychologia.
Wiem już, że mnie uratowałeś.
:16:30
Nie mogÄ™...
:16:34
To nie w porzÄ…dku.
Nie mogę tego robić.
:16:36
- Nie mogÄ™.
- Ĺšwietnie ci idzie.
:16:44
Czekaj. Nie podniosłeś mnie.
:16:47
Postaw mnie.
:16:48
Postaw mnie.
:16:51
To było tak...
Raczej mnie podtrzymywałeś.
:16:55
W ten sposĂłb.
:16:57
Tak.
:17:00
To podniecajÄ…ce.
:17:02
Zawsze możesz mnie podtrzymać.
:17:06
Nic z tego nie będzie.
:17:07
Pamiętasz?
:17:09
Kląłeś i gadałeś o atletach.
:17:12
O atletach?
:17:13
Grajcie z powagÄ….
To nie były żarty.
:17:16
Możesz ją trochę podnieść?
:17:19
Właśnie.
Tak będzie lepiej.
:17:21
Gale, zapomnij na chwilÄ™
o dziennikarskiej żyłce.
:17:25
Na ekranie wyjdzie super.
Tylko tak dalej.
:17:28
John, charakteryzacja
i kręcimy ujęcie z góry.
:17:32
Raz, dwa. Ĺšwietnie.
:17:34
To nie tak.
:17:35
Daj spokĂłj. Tak jest lepiej.
:17:38
Wtedy nie miałam torebki.
:17:41
JesteĹ› inspirujÄ…cy.
:17:43
Robisz z nas lepszych ludzi.
:17:46
Mniej cynicznych...
:17:48
otwartych, szczodrych.
:17:50
Wiesz o tym?