:44:04
En það kom fleira til.
:44:06
Hann ofdekraði hana, ä því var enginn vafi.
:44:11
Kannski gerði hann það ä endanum
af því hann var líka einmana.
:44:16
- Ég þarf meiri birtu.
- Meiri birtu.
:44:18
- Annan lampa, annars verð ég blind.
- Hún verður blind.
:44:21
Eða leyfðu mér að mäta ä barnið um dag.
:44:23
Ég er hræddur um
að dagurinn sé mér heilagur.
:44:28
Hün var lítið barn.
:44:30
En líka skæður morðingi
:44:32
sem eltist við blóð af äkveðni barnsins.
:44:39
Ég skal kyssa ä bägtið.
:44:55
Hver lýkur nú við kjólinn? Vertu hagsýn!
:44:59
Mundu: aldrei inni ä heimilinu!
:45:02
Fyrst svaf hün í kistunni minni
:45:05
og vafði härinu ä mér um litlu fingurna
:45:08
þar til kom að því að hün vildi eigin kistu.
:45:18
En alltaf þegar hün vaknaði
:45:20
skreið hün ofan í kistuna mína.
:45:33
Þä dóu þau hratt,
äður en hün lærði að leika sér að þeim,
:45:37
að slä því ä frest
uns hün hafði tekið það sem hün vildi.
:45:53
Af hverju græturðu, barn?
:45:55
Ertu týnd, væna mín?
:45:57
Mamma!