2:21:02
Haldeman en Ehrlichman zitten er
net zo diep in.
2:21:05
Kom John, ga nou niet op die toer.
2:21:08
Ik herinner me Whittaker Chambers,
in 1948.
2:21:12
Hij heeft vreselijk geleden.
Hij zei eens...
2:21:15
..."De weg van de boodschapper
is altijd duister".
2:21:19
Weet je... Dit gaat veel verder
dan jij en ik, John.
2:21:23
Het is het land, het Presidentschap.
- Dat begrijp ik, Sir.
2:21:26
Je weet hoe ik over loyaliteit denk...
2:21:28
...ik laat niemand van mijn mensen
de bak in gaan. Dat beloof ik je.
2:21:32
We moeten Haldeman en Ehrlichman
hier juist weg van houden.
2:21:37
Ik reken er op dat je dit doet, John,
en ik vertrouw je volkomen.
2:21:40
Ik zal er aan werken.
2:21:42
Doe je die fantastische vrouw van
je de groeten?
2:21:46
Verdomme.
- Gebroken.
2:21:48
Het is hier een klerezooi.
2:21:55
Ik was vastbesloten tot de bodem
te gaan met Watergate.
2:21:59
De waarheid moest boven water
komen. Wie er ook betrokken bij was.
2:22:03
Vandaag, in één van de moeilijkste
momenten tijdens mijn Presidentschap...
2:22:08
...heb ik het ontslag geaccepteerd van
twee gewaardeerde medewerkers.
2:22:13
Bob Haldeman en John Ehrlichman.
Twee fantastische overheidsdienaren...
2:22:17
...waar ik trots op was ze te kennen.
2:22:23
Meer licht, Chef?
2:22:26
Nee, Bob.
2:22:34
Zes lichamen.
2:22:35
John Dean, adviseur van de President,
heeft ook zijn ontslag ingediend.
2:22:39
Ik wil geen mensen beschuldigen
wiens ijver groter was...
2:22:43
...dan hun beoordelingsvermogen.
2:22:45
Zij die wellicht fouten maakten,
terwijl ze dachten, het juiste te doen.
2:22:51
In iedere organisatie heeft de man
aan de top de verantwoordelijkheid.
2:22:56
Die verantwoordelijkheid berust
hier, in dit kantoor, dat accepteer ik.