1:07:03
- Musi pan zaufać swoim instynktom.
- Nie mam instynktów.
1:07:06
Instynkt nakazuje mi zamknąć
oczy i poruszać się po omacku.
1:07:09
To jest instynkt samozachowawczy.
Ale są też inne.
1:07:13
Musi się pan nauczyć widzieć,
tak jak uczył się pan mówić.
1:07:18
Percepcja, wzrok, życie
1:07:21
sprowadzają się do doświadczania,
wyciągania rąk i badania świata.
1:07:27
Nie wystarcza tylko widzieć.
Trzeba jeszcze patrzeć.
1:07:31
Natychmiast po operacji
1:07:34
pacjent doświadczył
stanu skrajnej dezorientacji.
1:07:38
Obrazy i kolory nie miały
dla niego żadnego znaczenia.
1:07:41
Ale teraz
1:07:43
zaledwie kilka tygodni po operacji,
1:07:45
pan Adamson wyćwiczył zdolność
definiowania kształtów i odległości,
1:07:51
która umożliwia mu
poruszanie się w swoim środowisku.
1:07:56
Jednak wciąż jeszcze
1:07:58
dezorientują go nowe obrazy,...
podobnie jak dziecko fascynuje się
1:08:02
codziennymi przedmiotami,
które dla nas są powszednie.
1:08:05
Spójrz do góry.
1:08:07
Co to jest?
1:08:09
To dzieło sztuki. Dubuffet.
1:08:13
To jest sztuka?
1:08:15
Och, to musi być sztuka!
Spójrz. To jest piękne.
1:08:20
O nie, to jest próba zniszczenia.
1:08:23
- To są brzydkie słowa.
- Co tu pisze?
1:08:26
Świńskie gówno.
1:08:29
Virgil postępuje w rozwoju,
ale wciąż polega na dotyku
1:08:33
w celu zinterpretowania obiektów
otoczenia. - To pies!
1:08:39
Tak, przepraszam.
1:08:41
Jego pojmowanie trójwymiarowości
1:08:44
jest ograniczone i mylące.
1:08:47
Słyszysz dzwony?
1:08:50
Co to za sterta?
1:08:54
O, to bezdomny.
1:08:56
Właśnie przeszłaś obok niego.
1:08:59
Nawet nie spojrzałaś.