:07:02
-Ik ben nog nooit weg geweest.
-Dat wordt dan tijd.
:07:06
Doe je het?
:07:09
Oma heeft ons nodig.
:07:11
Sorry. Ik had het moeten zeggen.
:07:14
Jullie gaan bij Dove wonen.
:07:17
-Hoe lang?
-Dat weet ik niet.
:07:23
Het wordt me allemaal
een beetje te veel.
:07:28
Haar kinderen hebben me
erger nodig dan jullie.
:07:32
We mochten altijd blijven.
:07:34
Mond dicht. Niet zo brutaal.
Dit is een zware dag.
:07:42
Het komt wel goed met hem, mama.
:07:47
Dove...
:07:49
...Lucille deed het niet met opzet.
:07:51
Ze is....
:07:53
God, ik weet het niet.
:07:55
Ze is een prima meid.
:07:57
Ze is alleen...
:07:58
...in de war.
:08:00
Als ze belt,
zeg dan dat ze niet weg moet gaan.
:08:04
Dan kom ik haar halen.
:08:05
O, mama.
:08:08
Probeer wat te slapen.
Je ziet er moe uit.
:08:13
Zei ze wie ze in Californie
ging bezoeken?
:08:16
Die impresario?
:08:21
Ik wil niet dat ze gepakt wordt.
:08:24
Het is vreselijk
wat ze gedaan heeft...
:08:27
...maar ze moet niet
op de elektrische stoel.
:08:29
Misschien gebeurt dat ook niet...
:08:32
...als we haar terughalen
voordat ze nog meer uithaalt.
:08:39
Z'n naam was Harry Hall.
:08:44
Nu, oom Dove?
:08:45
Zet hem maar aan.
:08:59
Wiley vond het heerlijk
om in een lijkwagen te rijden.