1:25:00
Nie chodzi mi...
1:25:02
Powtarzam uczniom:
"W czym to ma pomóc?".
1:25:07
- Pytasz mnie?
- Tak.
1:25:10
- W zrozumieniu, kim jesteś...
- Co?
1:25:13
Chcę się dowiedzieć, kim jesteś...
1:25:17
Mam przed sobą ważniejsze sprawy.
1:25:21
To bardzo ważne.
Może powinieneś to rozważyć.
1:25:26
- Nie sądzę.
- Ja cię nie atakuję.
1:25:31
Skoro tak, to się pośpiesz.
1:25:34
Choć to strata czasu.
1:25:36
"Najbardziej bezużyteczne jest to,
co za mną". Rozdział 3.
1:25:41
Mówiliśmy o twojej matce.
I śmierci twego ojca.
1:25:46
Niczego nie podważam,
ale muszę zapytać...
1:25:51
Muszę coś wyjaśnić,
co jak rozumiem...
1:25:57
Nie słyszę pytania.
1:25:59
- Chcę je delikatnie sformułować.
- Jak brzmi pytanie?
1:26:04
- Pamiętasz panią Simms?
- Ona na pewno mnie pamięta.
1:26:09
- Byłeś mały, mieszkała w Tarzana.
- To moje stare śmieci.
1:26:17
To kulminacyjny punkt wywiadu?
Zaraz mnie dopadniesz?
1:26:23
Chodzi o odpowiedź
na wcześniejsze pytanie.
1:26:27
- Jakie?
- Twoja matka podobno nie żyje.
1:26:40
Tak słyszałaś?
1:26:43
Pamiętasz panią Simms?
1:26:50
- Nie.
- Rozmawiałam z nią.
1:26:53
To twoja sąsiadka i opiekunka
po śmierci matki w 1980 r.
1:26:59
Dowiedziałam się,
że jesteś jedynym dzieckiem