:28:02
Tam właśnie Crain
dorobił się fortuny...
:28:04
Trzymając się z tyłu robotników,
w swoich,fabrykach włókienniczych.
:28:06
Ten człowiek mógł mieć
wszystko, co tylko chciał.
:28:08
Ale to co chciał
to było więcej niż wszystko...
:28:11
To był dom wypełniony
śmiechem dzieci.
:28:13
Właśnie dlatego wszędzie
są te rzeżby.
:28:16
Poślubił najpiękniejszą kobietę
w mieście,miała na imię Rene,
:28:19
I wybudował dla niej ten dom,
lub przynajmniej jego część.
:28:22
Boże, to brzmi jak
bajka, czy co.
:28:25
I tutaj się bajka kończy.
:28:27
Hugh i Rene
Nie mieli dzieci.
:28:30
Wszystkie zginęły przy narodzinach.
:28:32
Wtedy, kilka lat póżniej,
Rene, zmarła,
:28:35
i Crain stał się
totalnym odludkiem.
:28:37
Ale nadal budował dodając,
pokój do pokoju.
:28:41
...budował dom
dla rodziny której nigdy nie miał.
:28:45
Nikt nie widział
Craina przez lata.
:28:48
Ale ludzie z miasta mówią,
że czasami w nocy...
:28:51
Słychać głosy
wydobywające się z tego domu.
:28:55
Głosy dzieci.
:29:02
Takie smutne.
:29:05
- Ooh!
- Jezu Chryste!
:29:11
Chryste, Muszę się napić.
:29:15
Myślę, że jest coś więcej w tej historii.
:29:19
Czuję to jest dookoła nas.
:29:24
To coś jest w suficie.
:29:26
Jest w ścianach.
:29:28
Jest w meblach.
:29:31
Nawet w tym.
:29:36
- Mary!
- Oh, Jezu. Oh, nie.
:29:41
- Oh, Jezu Chryste.
:29:43
Co się stało?
Pokaż. Oh, Boże!
:29:45
- Nie dotykaj mnie.
- Nie dotykaj.
:29:47
- Co robisz?
- to zatrzyma krzew,
by nie dostała się do oka.
:29:51
Mary, zawieziemy cię do
szpitala.
:29:53
Wszystko będzie w porządku.
Będzie dobrze.
:29:56
Powoli.
:29:58
Trzy stopnie.