1:49:00
Έχω γράμματα εδώ από πόλεις που
πολιορκούνται, ο κόσμος πεινάει...
1:49:04
...ικετεύουν γονυπετείς το Θεό
να τους βοηθήσει.
1:49:07
Βρίσκομαι εδώ για να τους εισακούσω.
Και θέλεις να με σταματήσεις;
1:49:13
Η Γαλλία δεν ανήκει
σ' εσένα, Κάρολε.
1:49:16
Ανήκει στο Θεό.
1:49:29
Μακάρι να γυρνούσε
σπίτι της.
1:49:50
Τι πρέπει να κάνω τώρα;
1:49:53
Τι σου λένε οι φωνές σου;
1:49:55
Έχουν καιρό να μου μιλήσουν.
Από την τελετή στέψης.
1:49:59
Ούτε σημάδια.
Τίποτα.
1:50:02
Ίσως η σιωπή τους
να είναι ένα σημάδι.
1:50:05
Ίσως είναι ένα σημάδι
για να γυρίσεις.
1:50:07
Δεν είναι ακόμα η ώρα.
Η αποστολή μου δεν ολοκληρώθηκε.
1:50:12
Υπάρχουν πολλά ακόμα
που πρέπει να κάνω.
1:50:16
Πώς είσαι σίγουρη
ότι αυτές...
1:50:18
...αυτές οι φωνές δεν είναι
εσύ στην πραγματικότητα;
1:50:22
Μα, εγώ είμαι αυτές.
1:50:24
Αυτός είναι ο τρόπος
που μου μιλάει ο Θεός.
1:50:28
Κι εσύ θα μπορούσες να τις ακούσεις
αν άκουγες προσεκτικά.
1:50:33
Ακούγεται τόσο απλό.
1:50:37
Ώστε ούτε εσύ
με πιστεύεις πια.
1:50:40
Ιωάννα, σε πιστεύω περισσότερο
από κάθε άλλον.
1:50:44
Απλά εύχομαι
να μπορούσα...
1:50:48
...να σε βοηθήσω.
1:50:49
Υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις
για να με βοηθήσεις.
1:50:52
Πες μου.
1:50:53
Πες στο βασιλιά να μου επιστρέψει
το στρατό που μου έδωσε.