1:20:31
Waardige Andronicus,
1:20:33
je wordt slecht beloond voor de hand
1:20:36
die je de keizer zond.
1:20:38
Ziehier de hoofden van je zonen.
1:20:40
En hier is je hand, honend teruggezonden.
1:20:43
Moge mijn hart een brandende hel zijn.
1:20:45
Deze pijn is niet te harden.
1:20:48
Deze aanblik slaat een diepe wonde
1:20:50
en nog laat ik het gehate leven niet.
1:20:54
Helaas, arme schat,
1:20:57
je kus brengt even weinig troost
1:20:59
als ijs aan een dorstige slang.
1:21:01
Wanneer houdt deze akelige slaap op ?
1:21:05
Sterf, Andronicus.
1:21:07
Je slaapt helemaal niet.
1:21:10
Zie, het hoofd van je twee zonen,
1:21:14
je krijgshaftige hand
1:21:17
en je verminkte dochter.
1:21:20
Je andere verbannen zoon,
1:21:23
Lijkbleek en ontdaan,
1:21:26
en je broer, ik...
1:21:28
verstijfd als een stenen beeld.
1:21:31
Ik hou je verdriet niet langer in toom.
1:21:34
Ruk je zilveren haar uit,
1:21:36
knaag je andere hand af
1:21:38
en laat deze gruwelijke aanblik
1:21:41
ons definitief de ogen sluiten.
1:21:43
Dit is een moment om te tieren.
1:21:45
Waarom blijf je stil ?
1:21:49
Waarom lach je ?
1:21:57
Ik heb geen enkele traan meer om te storten.