1:06:02
- Czy ona tu jest?
- Kto?
1:06:04
- Pańska żona.
- Nie. Zmarła dawno temu.
1:06:09
Dawno temu.
1:06:15
- Przykro mi.
- O, nie szkodzi.
1:06:23
Czy mogę zapytać jak umarła?
1:06:29
Cóż, ona...
1:06:33
Ona została zamordowana.
1:06:35
Paskudnie, prawdę mówiąc.
1:06:38
Matka gliniarza i nigdy nie dorwano
sukinsyna, który to zrobił.
1:07:09
Pracujesz?
1:07:13
Od dawna.
1:07:16
- Znam cię?
- Wyglądam znajomo?
1:07:18
- Jaki wydział?
- 7-4. Zabójstwa.
1:07:20
Mmm, poważna sprawa?
1:07:22
- Po prostu wykonuję swoją robotę.
- Słyszałem, kolego.
1:07:25
Prawdę mówiąc, prowadzę sprawę,
która dotyczy twoich czasów.
1:07:29
Jedno z morderstw Słowika.
1:07:31
- Żartujesz?
- Nie. Zaginiona nastolatka.
1:07:33
Zniknęła w 1968.
Znaleźliśmy jej kości zeszłego tygodnia...
1:07:37
zakopane pod jakimś
starym bufetem na Dyckman Street.
1:07:40
Mary Finelli.
To się nazywa szczęście!
1:07:42
Znaleźliśmy ją po 30 latach
i zidentyfikowaliśmy po zębach.
1:07:46
Zresztą nieważne.
1:07:47
Najlepsze jest to,
że ona jest pierwszą ofiarą.
1:07:49
I znała zabójcę, więc...
1:07:52
Założę się, że te kości
sporo nam powiedzą.
1:07:57
Ale nic za darmo.
Przeszłość to zabawna sprawa.