:53:05
Και την ουρά του να πηγαίνει πέρα-
δώθε, καθώς ορμούσε να σκοτώσει.
:53:10
Σας τ' ορκίζομαι...
:53:12
είδα όλη μου τη ζωή
να περνάει απ'τα μάτια μου.
:53:16
Αλήθεια λέω. Δεν είχα τίποτα άλλο
εκτός από αντανακλαστικά.
:53:20
Αντανακλαστικά και το ένστικτο
της επιβίωσης, που σου φωνάζει...
:53:26
"Όχι! Δε θα πεθάνω σήμερα!"
:53:34
Εκείνη τη στιγμή, ήξερα
ότι θα 'ταν ή ο καρχαρίας ή εγώ.
:53:38
Κι ο καρχαρίας το ήξερε.
:53:40
Κι εγώ το ήξερα.
:53:43
Όμως, Θεέ μου!
:53:45
Δεν ήταν τίποτα προσωπικό, έτσι;
Είναι ο τρόπος που λειτουργεί η φύση.
:53:52
Αλλά, αν θυμάμαι καλά...
:53:56
στην τελευταία λάμψη
των ματιών του...
:54:01
μοιραστήκαμε μία στιγμή...
:54:07
που μου είπε: "Εε, Ρίτσαρντ."
:54:11
"Απόλαυσε το δείπνο σου, φίλε."
:54:25
Περίεργο πράγμα το να σκοτώνεις
καρχαρία, έτσι, Ρίτσαρντ;
:54:31
Είναι απλά ένα μεγάλο ψάρι, Μπαγκς.
:54:34
Απλά ένα μεγάλο ψάρι;
:54:35
Ναι, ίσως! 'Ισως όταν είναι μωρό
ακόμα και δεν έχει μάθει να σκοτώνει.
:54:40
Τότε είναι ίσως ένα μεγάλο ψάρι.
:54:43
Όταν είναι μία λευκή, θυμωμένη μάνα,
με τη γεύση αίματος στο στόμα της...
:54:47
τότε είναι διαφορετικά.
:54:57
Θεέ μου!
:54:59
Συγνώμη, Μπαγκς.
Εγώ είμαι μόνο...