:41:01
- Hij is het echt.
- Dat zie ik ook!
:41:04
Mijn god, Luke, het is echt
fijn je weer te zien.
:41:10
- Luke, dit is Ernie Cole, onze burgemeester.
- Burgemeester Cole.
:41:14
Zo formeel moet je nu ook niet zijn.
Je kan me gewoon Ernie noemen.
:41:19
- Ga je mee naar Mabel's voor een lunch?
- Met plezier.
:41:23
Goed.
:41:26
O, mijn God!
:41:31
Kijk uit waar je loopt.
:41:40
- Ik heb je gemist.
- Niet zoveel als ik jou gemist heb.
:41:44
- En? Hoe is het gegaan?
- Niet zo slecht. Ik denk dat ik erdoor ben.
:41:48
- Dat is mijn meid! En de...
- De hik? Geen spoor, godzijdank.
:41:55
Wie wil er nu een advocaat die hikt
wanneer ze zenuwachtig is?
:42:00
Zoals ik altijd al zei, schatje,
het zit allemaal tussen je oren.
:42:06
Het is zo fijn om weer thuis te zijn.
:42:11
Papa, wat is er?
:42:15
- Oh, God. Is er iemand gestorven?
- Nou...
:42:20
...meer het tegenovergestelde, eigenlijk.
:42:23
Kijk naar jezelf! Kijk naar jezelf!
:42:29
Goed om je terug te hebben, zoon!
:42:34
Luke! Herinner je je de tijd,
dat wij met rotjes speelden?
:42:40
Een ging er te snel af
en schroeide al de haren van mijn hoofd?
:42:49
Nee. Wat is er gebeurd?
:42:52
Nou, al mijn haar
schroeide van mijn hoofd.
:42:57
Het was best grappig.