:05:01
Był obowiązkowym elementem
wszystkich rodzinnych spotkań
:05:04
świąt, poranków przed szkołą
i większości popołudni.
:05:11
Trójka dzieci Tenenbaum'ów
wystawiła 1-szą sztukę Margot
:05:14
w dniu jej 11-tych urodzin.
:05:17
Postanowili
:05:19
zaprosić na przyjęcie swojego ojca.
:05:23
Co o tym sądzisz tato?
:05:24
Mmm... nie wydało mi się to zbyt przekonywujące.
:05:27
Dlaczego ty jesteś w piżamie?
:05:28
Mieszkasz tu?
:05:29
Ma pozwolenie żeby zostać na noc.
:05:31
A sądzisz choć,
:05:33
że dobrze przedstawiliśmy postacie?
:05:35
Jakie znów postacie?
:05:36
To tylko zgraja małych dzieciaków
:05:38
przebranych w zwierzęce kostiumy.
:05:39
Dobranoc wszystkim.
:05:41
Ależ, słoneczko...
:05:42
nie gniewaj się na mnie.
:05:43
To tylko zdanie jednego z tłumu.
:05:48
*sto lat, sto lat*
:05:51
*niech żyje żyje nam*
:05:55
Od tamtej pory nigdy już nie był on zapraszany na ich przyjęcia.
:05:59
Właściwie, praktycznie wszystkie wspomnienia
:06:01
blasku i chwały młodych Tenenbaumów
:06:04
zostały wymazane
:06:05
przez 2 dekady zdrad,
niepowodzeń i klęsk.
:06:09
Leć, Mordecai.
:06:27
22 LATA PÓŹNIEJ