:09:03
- Później będę w bibliotece...
- O, tak?
:09:05
- w 16- to wiecznym archiwum, nagi,
:09:09
z zakładką niebezpiecznie
zwisającą z mojego fiuta.
:09:12
Będę na ciebie czekał.
:09:14
Powinnam coś przynieść?
:09:16
Tylko twoje niewiarygodne ciało...
:09:18
I dokument ze zdjęciem
i kartę biblioteczną.
:09:24
- Dymanko.
- O, tak. Proszę tędy.
:09:38
Gdzie byłeś?
Czekałam na ciebie cały dzień.
:09:40
Byłem strasznie zajęty.
:09:42
- Martin, gdzie jest Helen?
- Przesyłka.
:09:46
Czekaj. Wciąż pracuję.
:09:49
Przepraszam, skarbie.
Linia pierwsza.
:09:51
Jezu Chryste.
Okay. Zrozumiałam.
:09:55
Helen Cooper.
:09:57
Dlaczego zawsze zachowujesz
się tak, żeby popsuć związek?
:10:00
Nie jesteśmy w związku.
Mamy kłopoty.
:10:02
- Musisz to natychmiast przerwać.
- Tak, jestem pewna, że twoja żona
myśli tak samo.
:10:07
Słuchaj, muszę zadbać
o tę wystawę.
:10:09
Co robisz potem?
Co powiesz na 23:00?
:10:11
- A co powiesz na teraz?
:10:16
Dziękuję bardzo.
:10:20
Co sądzisz o tej sztuce?
:10:22
Czy cię nakręca?
Rozpala cię?
:10:25
Przeraża?
Czy umniejsza cię jako mężczyznę?
:10:47
- Naprawdę chcesz to zrobić?
- Zdecydowałam.
:10:49
Czy to twoja decyzja,
czy wpływ zeszło miesięcznego artykułu
w „New York Magazine"?
:10:54
- Ja zdecydowałam.
:10:55
Po prostu myślę,
że już pora?
:10:58
- To jedyna rzecz,
której jeszcze nie przeżyłam.
- Oczywiście, że już pora, skarbie.