1:22:02
Г-це Вентура, ти не работиш повеќе овде.
1:22:04
Оди кај обезбедувањето, а
твоите клучеви и пропусници
1:22:07
од хотелов, ќе бидат одземени.
1:22:11
Дали е ова неопходно!
-Крис, остави го човекот
1:22:14
Да си ја брка работата, ок? -Крис...
1:22:20
Не можам да поверувам дека за
ова сум делимично крива и јас.
1:22:23
Не е. Поштеди се. Барем дозволи ми да те
1:22:26
однесам на ручек откако ќе
заврши сево ова навредување.
1:22:31
Керолајн, првиот ручек беше по грешка.
1:22:34
А вториот би бил целосно измачување.
1:22:39
Ми треба името, клучот
како и твојата л. Карта.
1:22:43
Жал ми е Мариса, но морам. -Разбирам.
1:22:48
Господе, немој да ми речиш
дека и тебе за ова те отпуштија.
1:22:50
Не. всушност јас донесов
одлука пред еден момент.
1:23:00
Се откажуваш? -Понекогаш сме присилени
1:23:05
кон насоки кои мораме
самите да ги пронајдеме.
1:23:10
Фала. -Фала.
1:23:13
Збогум!
1:23:16
Да му служиш на луѓето е
достоинствено и интелегентно.
1:23:21
Но запомни, постојат само луѓе со пари.
1:23:25
Но иако ги служиме нив,
ние не им сме слуги!
1:23:30
Она што правиме ние г-це Вентура
не е дефинирано кои сме ние.
1:23:35
Што нас не дефинира? Тоа е
какви сме ние кога доаѓаме,
1:23:39
После паѓањето. Јас
мислам дека ти ќе бидеш
1:23:46
одличен менаџер еден ден.
И ќе ми биде голема чест
1:23:52
Да работам со тебе.