Nicholas Nickleby
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:06:02
wat je geleerd heb toen je mijn
secretaris was?

:06:05
Om eerlijk te zijn, Mr. Brooker...
:06:08
de wereld weet al wat voor soort
man ik ben...

:06:12
en is er niet armer van geworden.
:06:15
- Je kunt geen vlekken maken op een zwarte jas.
- Dat is niet wat ik bedoelde.

:06:19
Zijn je familieleden je genegen?
Als ze dat zijn...

:06:21
Dat zijn ze niet.
:06:22
-Maar...
- Maar niks..

:06:24
Als we elkaar weer ontmoeten...
:06:25
en je valt me op door slechts
een enkel smekend gebaar...

:06:28
zul je de binnekant van
de gevangenis weer zien.

:06:33
Dat is mijn antwoord
voor zulkvuil als jij.

:06:39
Moeder...
:06:41
dit is Smike.
:06:42
- Hoe maakt u het, Mr. Pike?
- Nee, moeder, "Smike" met een "S."

:06:47
- Hoe maakt u het?
- Goed, dank u, Mr. Spike.

:06:52
En dit is onze landlady, Miss Lacreevy.
:06:54
Zij is de kunstenares wiens werk
deze muren vult.

:06:57
Ik hoop dat je me toestaat
een miniatuur van je te maken.

:07:03
Kate, dit is mijn trouwe vriend,
en medereiziger.

:07:07
Ik was zo ongeduldig...
:07:09
om je te kunnen bedanken
dat je zo'n troost bent voor Nicholas.

:07:18
Hij is mijn enige vriend.
:07:20
Ik zou mijn leven geven om hem te helpen.
:07:24
Op een nieuw begin.
:07:26
- Op nieuwe gebeurtenissen.
- Op het eind van de schurken.

:07:29
Op het vinden van werk, zo snel ik kan.
:07:31
- En op onze uitgebreidde familie
- Hear, hear.

:07:35
Onze familie.

vorige.
volgende.