:21:23
Nick?
:21:27
Oom Roger.
Hoe gaat het?
:21:30
Wat doe jij hier?
:21:33
Wat? Ik wilde weten waar u werkte.
:21:37
Ja, nee. Wat doe je hier?
- Hoezo?
:21:41
Bedoel je hier in New York?
- Ja.
:21:43
Ik had een gesprek bij Columbia,
dus ma zei dat ik u op moest zoeken.
:21:47
Ga zitten.
:21:50
Dus daar gingen
al die telefoontjes over.
:21:52
Telefoontjes?
- Je moeder heeft me gebeld.
:21:55
Heb je met haar gesproken?
- We spelen telefoontikkertje.
:21:58
Ze zei dat u me kon laten zien
wat voor werk u doet.
:22:01
Zei ze dat?
:22:03
Er valt niet veel om
te laten zien, Nick.
:22:06
Echt? Wat doet u zoal de hele dag?
:22:09
Wat ik de hele dag doe?
:22:12
Ik zit hier en bedenk manieren om
mensen zich slecht te laten voelen.
:22:17
Ik dacht dat je voor reclames schreef.
- Doe ik ook,
:22:19
maar je kan geen product verkopen
als mensen zich niet eerst slecht voelen.
:22:23
Waarom niet?
:22:27
Omdat het een vervangingsspel is.
:22:30
Je moet ze eraan herinneren
dat ze iets missen in hun levens.
:22:33
Iedereen mist wel iets, toch?
:22:35
Ik denk het.
- Geloof me.
:22:37
En als ze zich voldoende
incompleet voelen...
:22:40
overtuig je hen ervan dat jouw product
die leegte als enige kan opvullen.
:22:43
Dus in plaats van stappen ondernemen
om hun levens aan te pakken...
:22:45
in plaats van uitzoeken wat
de echte reden van hun ellende is...
:22:49
rennen ze de straat op en kopen
ze een dom uitziende werkbroek.