:41:00
Jestem Reginald Tęgi.
A to moja żona, Camille.
:41:03
Niezwykle mi miło.
:41:05
Szukamy Stuarta.
:41:07
Przyjaźnicie się z nim?
:41:09
To nie całkiem tak.
:41:11
- Koledzy żeglarze?
- Znów pomyłka.
:41:13
Reggie, powiedz im.
:41:16
Jest naszym synem.
:41:29
Reggie, przestań!
:41:36
Miło cię widzieć, Stuart.
:41:39
Musisz nam wszystko opowiedzieć.
:41:43
Porzuciliście mnie?
:41:46
Wstyd tak mówić,
ale nie byliśmy zamożną rodziną.
:41:50
Właśnie.
Nie mogliśmy cię wyżywić.
:41:53
Nie mogliście?
A ile on jadł?
:41:56
George, proszę.
:41:57
Rozstanie z tobą było
dla nas najtrudniejszą decyzją.
:42:01
- Tak?
- O tak.
:42:03
Teraz możemy być znów rodziną.
:42:06
Absolutnie. Solone?
:42:11
Kochanie.
:42:12
Dzieci.
:42:14
George, Stuart,
chyba musimy zostać z Tęgimi sami.
:42:22
Mama i tata się tym zajmą.
:42:29
Chyba zdarzyła się pomyłka.
:42:32
Stuart nie może z wami odejść.
On...
:42:35
Należy do rodziny.
:42:36
Noże tak myślicie,
ale nigdy nie będzie rodziną.
:42:40
Wy możecie tego nie wiedzieć,
ale on na pewno wie.
:42:44
Jest coś, czego nie możecie mu dać,
bo jesteście ludźmi.
:42:48
Zostanie w nim jakaś pustka.
:42:52
Pustka.
:42:56
Mamo...
:42:58
tato, chcecie, żebym odszedł?