:27:02
Binnen, en weet je,
:27:04
ik ben een foto van Abby aan het bekijken.
:27:06
Ik wil je niet zien man.
Ik zie je helemaal niet.
:27:10
Ze lijkt treffend op je vrouw hoor.
:27:12
Het is een soort van... het maakt je nieuwsgierig, is het niet ?
:27:14
Luister, Joe.
:27:15
Het is duidelijk dat dit een moeilijke situatie is.
:27:16
Laat me weten wat je nodig hebt...
:27:18
en ik zal ervoor zorgen snel en stil.
Wat je ook wil, oké ?
:27:21
Oh, oké, oké.
:27:22
Dus aan deze kant van het bed slaap jij, juist ?
:27:24
Jij praat tegen mensen alsof het idioten zijn...
:27:26
en dan ratel je maar door
over eender wat jij wil...
:27:30
wel, laat mij you eens iets zeggen
:27:31
Ik ben niet je verdomde patiënt, ok?
:27:35
Ik wil je niet kwaad maken, Joe.
Maar je moet naar me luisteren.
:27:37
Mijn dochter heeft astma.
:27:39
Niet zo van, 'mijn dochter'.
:27:42
3,5 minuten zonder lucht,
:27:42
Abby's hersenen beginnen te sterven.
Dat is waarmee je te maken hebt.
:27:45
Kijk, Abby moet bij Karen zijn.
Zoniet moet ze medicijnen hebben.
:27:49
Dat gaat de controle weer aan jouw geven.
:27:54
Terug aan mij?
:27:58
en geef mijn partner terug door.
:28:00
Hé, ik ben vanavond dé arts.
:28:04
Ik ben degene die beslist of
je meisje leeft of sterft.
:28:09
Laat me dat alsjeblieft niet hoeven bewijzen.
:28:12
En geef me mij partner weer.
:28:20
Hé, hoe komt het dat we niet wisten
van dat astma gebeuren?
:28:23
Hoe kon je dat missen, Joey?
Ik vind het niet prettig.
:28:25
Het kan me niet schelen wat jij prettig vindt.
Hou hem gewoon in de gaten, okee?
:28:32
Okee.
:28:40
Wie is die kerel?
:28:42
Dat is mijn man.
:28:51
Ik vraag me af of
hij weet wat goed is.